ดนตรีนั้นคือชีวิต

ดนตรีนั้นคือชีวิต จังหวะคอยลิขิตให้ชีวิตก้าวไป…

ป่วยเป็นไข้หวัดอยู่ 3-4 วัน เจ็บคอ ไม่สบายตัว ไม่ค่อยอยากจะทำอะไร นอนลูกเดียว แต่สมองมันไม่อยากจะหยุดด้วย คิดอะไรไปเรื่อยๆ เกี่ยวกับ ดนตรี สังคม บ้านเมือง ทำท่าจะเลยไปเรื่องการเมืองระหว่างประเทศโน้น เลยต้องรีบหยุดคิด ขีดวงไว้แค่ ดนตรี กับสังคมบ้านเรานี่มันสัมพันธ์กันยังไงหนอ มีส่วนเกี่ยวข้องกันบ้างไม๊ที่สังคมบ้านเรามันมีกระแสอะไร อะไร ที่ออกจะวิปริต เหมือนคนเราแยกดี แยกชั่วไม่ออกกันหรืออย่างไร

นั่งคิด นอนคิดไปเรื่อย คิดไปก็เปิดหาเพลงใน Youtube ฟังไปด้วยจนไปเจอเพลงหนึ่งเข้า แปลกใจที่มันก็เป็นเพลงรักธรรมดาๆ แต่ทำไมมันดังนัก เพลงนี้เป็นเพลงจีน แต่มีหลากหลายประเทศเหลือเกินที่นำไปใส่เนื้อร้องเป็นภาษาของตนเอง (รวมทั้งไทยด้วย) นับคร่าวๆ ไม่ต่ำกว่า 5 ภาษา และเคยเห็นคลิปดั้งเดิมที่ขึ้นถึงล้านเพจวิว…แปลกดี

ไล่ดูไปเรื่อยๆ จนไปเจอคลิปนี้เข้า

และคลิปนี้

จากที่สังเกตสภาพห้องเรียนของเด็ก น่าจะเป็นโรงเรียนระดับชุมชนพื้นๆ ธรรมดา ไม่ใช่โรงเรียนพิเศษ หรือหรูหราของลูกคนรวยใดๆ

ส่วนห้องเรียนของผู้ใหญ่ นั้นมีหลากหลายวัย ล้วนอยู่ในวัยทำงานแล้ว จนถึงไม่น่าจะต้องทำงานแล้ว (คือจะบอกว่าผู้ใหญ่พอมีเงิน ไม่ได้อยู่ในช่วงชีวิตการเรียนหนังสือใดๆ แล้ว แต่กลับเอาเงินมาเสียค่าเรียนดนตรีกัน)

เป็นสองคลิปที่บางคนดูแล้วอาจบอกว่าก็ธรรมดานี่ เด็กเรียนดนตรี กับผู้ใหญ่เรียนดนตรี บ้านเราก็มี แต่ลองนึกถึงข้อแตกต่างที่สังเกตไม่ยากคือ ทั้งสองคลิปบนดูเหมือนเป็นชั้นเรียนปกติๆ เหลือเกินในบ้านเขา แต่สำหรับเราแล้ว ชั้นเด็กเล็กเรียนดนตรีนั้นจะเกิดกับเด็กที่พ่อแม่พอจะมีสตางค์เลือกโรงเรียนเอกชนที่มีสอนดนตรีให้ลูก หรือไม่ก็เป็นการเรียนพิเศษในวันหยุดซึ่งแตกต่างกับบ้านเขาที่ดูจะเป็นการศึกษาขั้นพื้นฐานที่มีอยู่ทั่วๆ ไป

ส่วนชั้นเรียนผู้ใหญ่นั้น ถ้าเป็นบ้านเรามีน้อยเหลือเกิน ถึงยังมีอยู่บ้างก็มักจะเป็นกลุ่มอายุที่ไม่มากนัก ซึ่งที่มีนั้นก็เพื่อเพิ่มพูนความรู้ในการประกอบอาชีพ (ดนตรี)  จะมีประเภทแม่บ้าน หรือผู้สูงวัยปนมาบ้างก็ไม่มากนัก จนถึงขั้นนานๆ มีทีกันเลย เพราะบ้านเราผู้ใหญ่มีกิจกรรมการใช้เวลา ใช้เงิน กันอย่างไร คงพอเดากันได้น่ะครับ

ทั้งหมดที่กล่าวมาเพียงเพราะผมคิดว่าบ้านเราให้ความสำคัญ หรือปลูกดนตรีให้อยู่ในหัวใจ (แต่เด็ก) กันน้อยเหลือเกิน น้อยเกินไปจนจิตใจขาดดนตรีที่ละเอียดอ่อนกันไปหมดเสียแล้ว เราขาดการตึงตนตรีมารับใช้ชีวิต ประคองชีวิตที่เคร่งเครียด หรือเพื่อเป็นชิวิตที่อ่อนโยน ชีวิตที่พอเพียงในการใช้เวลา และใช้เงิน

แต่ก็ใช่ว่าจะไร้ซึ่งลำแสงที่ปลายอุโมงค์เสียเลยที่เดียว เพราะบ้านเราก็ยังไม่ขาดเสียซึ่งคนที่พร้อมให้โอกาส และอุทิศกำลังกาย กำลังทรัพย์ส่วนตน แม้จะเป็นน้ำเพียงหนึ่งหยดในสังคมแต่อย่างไรเสียก็คงให้ความชุ่มชื้นได้บ้างกับเด็กจำนวนหนึ่ง และเพิ่มจิตอาสาให้กับเด็กเหล่านั้น จนคงมีสักวันหนึ่งที่ดนตรีเข้ามาอยู่ในหัวใจของเด็กไทย และสังคมเราคงน่าอยู่ขึ้นอีกบ้าง

ขอปรบมือให้กับอาจารย์นพดล ฉิมท้วมครับ 

อ้อ…เขียนมาตั้งนาน จนเกือบจบ ยังไม่ได้บอกเลย…เพลงที่ว่าชื่อเพลง Tong Hua (Fairy Tale) ซึ่งมีคนเอาไปเล่น Cover เป็นเครื่องดนตรีต่างๆ มากมายบน Youtube ไม่ว่าจะเป็นเครื่องพื้นเมืองของจีนเช่น ขลุ่ยผิวด้านข้าง (Dizi), ขลุ่ยผิวด้านบน Xiao, เครื่องสาย (เยอะมากแทบทุกเครื่องซึ่งผมเรียกชื่อไม่ถูก)

และเครื่องสากลเช่น Sax, Trumpet, Flute, Piano, Guitar, Ocarina (ที่ใช้เรียนกันในสองคลิปบน)

และที่ขาดไม่ได้ Harmonica ครับ

และอันสุดท้ายด้านบนคือ MV ของเพลงนี้ (ทุกชีวิตล้วนกลับคืนสู่ธรรมชาติ)

ส่วนท่านที่ต้องการลองเล่นผมกำลังถอด Tab อีกไม่กี่วันจะนำลงให้ครับ (ตอนนี้นับห้องเพลงกันไปพลางๆ ก่อน)